خاطرات یک پروانه ی گم شده
با هر نوشته، پیرتر میشویمخاطرات یک پروانه ی گم شده
با هر نوشته، پیرتر میشویمپیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مرداد 1394 1
- دی 1390 1
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 1
- فروردین 1390 2
- اسفند 1389 6
- بهمن 1389 6
- دی 1389 2
- آذر 1389 3
- آبان 1389 2
- مهر 1389 4
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 8
- تیر 1389 10
آمار : 51045 بازدید
Powered by Blogsky
ی مثل یاس...
ابهام
آبی می پوشم؛ نیم تنه...
آسمان می شوم
دنیا دور سرم چرخ می خورد
انگشتانم تیر می کشند...
تا نیمه شب بیدارم؛
زود صبح می شود
اتاقم با این همه صدا باز هم چیزی کم دارد ...
لباس هایم را اندازه می زنم
آبی ها را دوست تر دارم
می شود آسمان شوم
لب هایم می سوزند
موهایم آشوب شده اند
عکس گرفته ام
قابش هم کرده ام
آبی تر از همیشه بوده ام
آبی ِ آبی
آرامم
آرامم...
نوشته هایم اما خاکستری اند؛
غیر از آن هایی که هیچ وقت نوشته نشدند...
و هیچ وقت هم نوشته نخواهند شد...
دست هایم بی قرارند
چشم هایم را دوست دارم،
حتی انگشت هایم را...
حتی پاهایم را...
همه را دوست دارم...
بیشتر از گذشته
آسمان می شوم
دنیا دور سرم چرخ می خورد...
نیلوفر.اسفند 89
نیلوفر
جمعه 6 اسفند 1389 ساعت 09:44 ب.ظ
سلام
وبلاگت زیباست!! نوشته هات هم زیبایی آن را بیشتر کرده!!!! امیدوارم زندگیت هم به این زیبایی باشه!!!!
مخوفق باشی!
ممنونم دوست من...
qorboone objiiii .... mgam chera hame khoonamoono pore axat ba un lebas abiii khokshelat kardiiii ,,,, mikhaiii asemoon bshiiii pas :) :) :D
مرسی عزیز دلم... :پی
وبلاگت خیلی قشنگه دوست تو باران منتظر حضور گرمت هستم