درد

ـ با دریا از چه سر جنگ داری ناخدا؟
- از سر عهدی که بر او بود بی‌کران باشد و من سرگردان، که او صحرا باشد و من ساربان.
- مگر بر عهدش نایستاد؟
- ایستاد بی‌انصاف.

خورشید که سر باز زد از تابیدن

درختی شدم

بی ریشه بی برگ

که نمی دانست

چگونه ایستاده است

زمان گذشت

تا بال های تو را دیدم

و هنوز حیرانم

چگونه یک پروانه

درختی را

نگاه داشته است...

مریم فرزانه