خاطرات یک پروانه ی گم شده

با هر نوشته، پیرتر می‌شویم

خاطرات یک پروانه ی گم شده

با هر نوشته، پیرتر می‌شویم

ف مثل فراموشی...



اگر زنده ماندم

در دادگاه
شهادت خواهم داد
این لکِّ سرخ
روی پیرهنم
از گلوله نیست،
تو
انار
دانه کرده‌ای.



-مژگان عباسلو




پ.ن:

کمی آهسته تر زیبا...کمی آهسته تر رد شو...کمی آهسته تر خسته...کمی آهسته تر بد شو....

و آغوشی تسلی بخش....کنارم باش همواره...



نظرات 1 + ارسال نظر
شقایق (خواهری) دوشنبه 18 بهمن 1389 ساعت 11:09 ق.ظ

عاشقشممممممممممممممممممممم......................................................

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد